Plasticvervuiling en klimaatverandering zijn twee prominente milieuproblemen van onze tijd. Ooit werd gedacht dat plastic een wonderuitvinding was die het leven van gezinnen eenvoudiger maakte.
Maar net zoals onze exploitatie van fossiele brandstoffen leidde tot klimaatverandering, het niet-duurzame gebruik van plastic materialen heeft geleid tot een wereldwijde milieuramp. Tot op de dag van vandaag, plasticvervuiling heeft elk deel van onze planeet geïnfiltreerd, van afgelegen bergmeren tot de oceaan tot de lucht die we inademen.
Het niet-duurzame verbruik van niet-hernieuwbare hulpbronnen is de gemeenschappelijke oorzaak van beide problemen, en onder de oppervlakte, er zijn veel verbanden tussen deze twee kwesties.
Plastic maakt deel uit van de koolstofkringloop
Om beter te begrijpen hoe plastic deeltjes door de omgeving bewegen, wetenschappers zouden hun transport moeten onderzoeken zoals ze dat doen voor stikstof, koolstof en water.
Om dit te doen, ze moeten formeel de terminologie overnemen die wordt gebruikt om deze biogeochemische cycli te bestuderen, inclusief "reservoirs, " wat opslagplaatsen zijn, en "stromen, " die de verplaatsing van stoffen van de ene plaats naar de andere in de loop van de tijd beschrijven. Dit zal ons helpen de transportmechanismen en het lot van plasticvervuiling in het milieu te begrijpen, die vandaag de dag grote hiaten in het veld zijn.
In feite, al het plastic dat ooit is geproduceerd, maakt deel uit van de koolstofkringloop. Algemeen, er is een enorme hoeveelheid van zeven gigaton - of zeven miljard ton - plastic geproduceerd, voornamelijk uit chemicaliën die worden gewonnen uit het fossiele koolstofreservoir. Dit is niet veel anders dan de ongeveer 14 miljard ton koolstof die door menselijke activiteiten elk jaar uit hetzelfde reservoir in de atmosfeer wordt uitgestoten.
Plastic transporteert koolstof op verschillende manieren. Bijvoorbeeld, plastic kan worden opgenomen in levende organismen, of bezinken op de bodem van de oceaan als aggregaten van plastic en organisch materiaal. Het kan ook broeikasgassen afgeven in elke fase van zijn levenscyclus, van productie tot transport tot afvalverwerking. Wetenschappers en overheden zouden moeten onderzoeken hoe plasticvervuiling koolstof transporteert, omdat de herverdeling van nutriënten gevolgen heeft voor het levensonderhoud van ecosystemen en het welzijn van levende organismen.
Omdat plastic polymeren zo hardnekkig zijn, bijna elk stuk plastic dat we ooit hebben geproduceerd, bevindt zich nog steeds ergens op deze planeet. Dit suggereert, door de enorme hoeveelheid plasticvervuiling, dat plasticvervuiling op dezelfde schaal is als wereldwijde transportprocessen van koolstof, ook in de orde van gigaton.
De belangrijkste conclusie is dat plasticvervuiling zijn eigen cyclus heeft, en dat het ook een fundamentele rol kan spelen in de koolstofcyclus - de beweging van koolstof tussen verschillende reservoirs zoals de atmosfeer, oceaan en organismen - een cyclus die zeer relevant is voor de wereldwijde klimaatverandering.
Twee kanten van dezelfde munt
Verschillende recente artikelen van journalisten en wetenschappers hebben het probleem van plasticvervuiling geframed als een afleiding van het probleem van klimaatverandering. De kwestie van plasticvervuiling kan concurreren met klimaatverandering voor financiering en aandacht, uitstel van actie wat een urgenter milieuprobleem is, ze zeggen.
Ben ik het niet mee eens. Uit onderzoek blijkt dat het plasticprobleem niet onafhankelijk is van klimaatverandering.
Plastic en klimaat zijn twee kanten van dezelfde medaille:de meeste plastic polymeren zijn gemaakt van petrochemische grondstoffen en hun grondstoffen voor synthese zijn ethyleen en propyleen. Deze verbindingen zijn afgeleid van nafta, een van de vele chemicaliën die zijn geraffineerd uit aardolie. Wat wordt er nog meer uit aardolie geraffineerd? Benzine, de fossiele brandstof die we verbranden voor energie die broeikasgassen uitstoot.
Deze zusterverbindingen worden verschillend gebruikt, maar ze hebben een gemeenschappelijke oorsprong en veroorzaken de problemen in kwestie. Als de vraag naar aardolie daalt, bedrijven voeren hun plasticproductie op. Als de vraag naar plastic daalt, fossiele brandstofbedrijven zouden geneigd kunnen zijn hun productieverhouding opnieuw te verschuiven. Het niet erkennen van de nauwe verbanden tussen deze problemen maakt de aanpak van deze problemen niet alleen inefficiënt, maar kan ook de inspanningen op beide fronten ondermijnen.
Vooruit gaan
Door de jarenlange inspanningen van onderzoekers, activisten, en beleidsmakers over de hele wereld, we beginnen een groot verschil te zien in de houding van het publiek ten aanzien van deze kwesties. Op het klimaatfront de goedkeuring van de Overeenkomst van Parijs en de energie van de jeugdbeweging vervullen mij met optimisme.
Op het gebied van plasticvervuiling, een internationale overeenkomst van de VN om de uitstoot van plastic te beperken, kan in het verschiet liggen.
Door de verbanden tussen deze problemen te erkennen, Ik zie alleen voordelen. Klimaatplannen moeten rekening houden met de uitstoot van broeikasgassen door kunststoffen en hoe kunststoffen beter kunnen worden beheerd. Bijvoorbeeld, Het meest recente klimaatplan van Canada erkende het verbod op wegwerpartikelen in 2021 en erkende het belang van de overgang naar een circulaire economie. Hetzelfde, plannen voor plasticvervuiling kunnen de voordelen voor die stad beschrijven, de klimaatstrategie van een staat of land door de plasticproductie te verminderen.
Vooruit gaan, we moeten dit in gedachten houden en deze twee problemen samen aanpakken - de mogelijkheden daartoe zijn legio.
Dit artikel is opnieuw gepubliceerd vanuit The Conversation onder een Creative Commons-licentie. Lees het originele artikel. 
